ال اس دی اعتیاد آور است؟

ال‌اس‌دی LSD مخفف عبارت «اسید دی‌ال‌اس‌تروکسی متامفتامین» است که یک ماده هالوسینوژن است. این ماده مخدر به صورت شیمیایی ساخته می‌شود و بر اساس تأثیراتش بر مغز و افکار افراد، به عنوان یکی از مواد مخدر هالوسینوژن معرفی می‌شود. ال اس دی یا همان “اسید” یکی از نوع‌های محبوب قرص‌های روانگردان و توهم‌زاست که مصرف آن در میان جوانان جا افتاده است.

برخی از افراد فکر می‌کنند که از آنجا که ال‌اس‌دی اعتیادآور نیست، می‌توانند هر زمان که بخواهند از مصرف آن دست بزنند. اما اصلی‌ترین چالش اینجا این است که اعتیاد ممکن است به احساسات خوشایند و توهماتی که ال‌اس‌دی به فرد می‌دهد، مرتبط باشد.

ایده های تایید نشده از تأثیر ال‌اس‌دی بر افزایش هوشیاری، باز شدن چشم سوم یا تجربه سفرهایی به نام “تریپ”، به دلیل گفته‌های نادرست آشنایان و دوستان، توهمات زیبا درباره این ماده باعث شده تا بسیاری از جوانان به استفاده از این ماده شیمیایی توهم‌زای خطرناک تشویق شوند.

 

مواد هالوسینوژن چیست؟

مواد هالوسینوژن گروهی از مواد مخدر هستند که تأثیرات عمیقی بر روی ادراکات، حواس، واقعیت، و تجربیات روحی و شناختی افراد ایجاد می‌کنند. این مواد معمولاً باعث تجربه‌های هالوسینوژنیک، به عبارتی تجربه‌هایی از نوع دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعیتشان از نظر عادی یا معمول ممکن نباشد، می‌شوند.

تجربه هالوسینوژنیک شامل ایجاد تصاویر بصری یا حسی، تغییرات در رنگ‌ها، الگوها و شکل‌ها، تغییر در حواس بدنی، تجربه ادراکات جدید و غیرمعمول می‌شود. این تجربه ممکن است شامل تجربه‌های مثبت، مانند احساس اتصال عمیق تر با محیط یا احساس آرامش و خوشحالی، یا ممکن است تجربه‌های ناخوشایندی مانند ترس، هراس یا اضطراب را نیز شامل شود.

مواد هالوسینوژن از جمله ال‌اس‌دی، قارچ‌های هالوسینوژن (مانند قارچ‌های پسیلوسیبین)، دی‌ام‌تی (DMT)، مسیلین، و ماده‌های دیگر هستند. این مواد ممکن است به صورت طبیعی موجود باشند (مانند قارچ‌های هالوسینوژن) یا به صورت مصنوعی تولید شوند.

استفاده از این مواد نیازمند دقت و آگاهی است زیرا ممکن است به دلیل تأثیرات قوی و غیرمعمولشان، منجر به واکنش‌ها و تجربیات ناخوشایند شود. در بسیاری از جوامع، استفاده از مواد هالوسینوژن غیرقانونی همراه است

ال اس دی چطور بوجود آمد؟

این ماده مخدر در دهه ۱۹۳۰ توسط شیمیدان و داروساز سوییسی آلبرت هوفمن کشف شد. کشف اتفاقی ال‌اس‌دی در زمانی رخ داد که هوفمن در حال تحقیق بر روی ترکیبات شیمیایی ‌بود و اتفاقی با ماده‌ای به نام “لایسرژیک اسید دی‌اچ‌ال” (LSD-25) برخورد کرد. او در ۱۶ آوریل ۱۹۴۳، یک مقدار اندک از این ماده را از طریق پوست خود جذب کرد و تجربه‌هایی هالوسینوژنیک و قوی را تجربه کرد.

هوفمن پس از این تجربه شخصی، شروع به تحقیقات دقیق‌تر بر روی ال‌اس‌دی کرد. او این ماده را در آزمایشگاه به صورت دقیق مورد بررسی قرار داد و تأثیرات آن را بر روی سیستم عصبی مورد بررسی قرار داد. نتایج این تحقیقات به استفاده ازاین ماده در محیط‌های پزشکی و تحقیقاتی منجر شد.

در دهه ۱۹۵۰، CIA و نیروی هوایی آمریکا به همراه دیگر سازمان‌های دولتی آمریکا از ال‌اس‌دی به عنوان یک ماده مخدر واگذاری‌ای و برای آزمایشات مرتبط با امور رفتاری استفاده کردند. این ماده به عنوان یک ابزار برای تست رفتارهای انسانی و کاربرد در امور نظامی بررسی شد.

از آن زمان تاکنون، ال‌اس‌دی به عنوان یکی از مواد مخدر هالوسینوژن شناخته شده است که در محیط‌های مختلف از جمله در عرصه‌های پزشکی برای تحقیقات علمی و همچنین در مصرف غیر رسمی و تفریحی مورد استفاده قرار می‌گیرد. تاریخچه ال‌اس‌دی نشان می‌دهد که این ماده از یک کشف اتفاقی تا یکی از مواد مخدر مورد توجه در جوامع مدرن تبدیل شده است.

 

 

ال اس دی به شکلی فروخته می‌شود؟

رایج‌ترین شکل این ماده توهم‌زا، به‌صورت ورق‌های اسید کوچک و قرص‌هایی محدب و نقره‌ای رنگ هستند. بسته به دوز ال اس دی موجود در محصول، این قرص نام‌های مختلفی مانند «طلوع آفتاب»، «مانترا»، «چشم سوم» و غیره دارند.

• ال‌اس‌دی به طور معمول به صورت کاغذهای مربعی کوچک با تصاویر روی آنها به عنوان تب یا بلات شناخته می‌شود.
• همچنین می‌توان LSD را به صورت مایع یا قرص ریزی شناخته می‌شوند فروخت.

بوی یا مزه LSD مایع (معمولاً به عنوان اسید مایع شناخته می‌شود) هیچ طعمی ندارد. برگه‌های ال‌اس‌دی مزه‌ای شبیه به کاغذ دارند.

 

 

نحوه مصرف ال اس دی:

LSD   یا لیسرژیک اسید دی اتیل آمید، به طور معمول با قرار دادن روی زبان به صورت یک ورقه کوچ یا مقادیر بسیار کم که به آن میکرو دوز گفته می‌شود، مصرف می‌کنند.

یا وقتی مایع است، با مخلوط کردن آن با غذا یا نوشیدنی، که از نظر شیمیایی معمولاً اسید نامیده می‌شود.

استفاده از این داروی قوی توهم‌زا ممکن است تجربه‌ی شما را از اشیا و واقعیت به شکلی تحریف شده به شما نشان دهد.که اصطلاحا سفر با LSD، می‌گویند، ممکن است این حالت چندین ساعت طول بکشد و می‌تواند بسیار شدید باشد. این سفرها ( تریپ ) معمولاً به عنوان “خوب” یا “بد” توصیف می‌شوند، بسته به اینکه تجربه لذت‌بخش بوده یا ناراحت‌کننده.

وقتی ال‌اس‌دی را مصرف می‌کنید، نمی‌توانید پیش‌بینی کنید که چه احساساتی خواهید داشت یا به چه نوع سفری خواهید رفت. وقتی ماده در بدن شروع به اثرگذاری می‌کند، کنترل کردن اثرات آن دشوار است.

چه چیزی بعد از مصرف ال اس دی احساس می ‍‌‌کنید؟

برای اکثر مردم، وقتی ال اس دی مصرف می کنند، دنیا مخدوش به نظر می رسد. رنگ ها، صداها، اشیا و حتی زمان همگی می توانند بسیار عجیب و ناراحت کننده به نظر برسند.

مصرف ال اس دی می تواند این احساس را در شما ایجاد کند:

• سرخوشی
• خندیدن
•  ترسیدن از مردم و چیزهای اطرافتان
• پر انرژی می‌شوید
• ایجاد حس برانگیخته
• احساس همدلی بیشتر با افراد
• همچنین می تواند باعث شود:
• چیزهایی را ببینید و بشنوید که وجود ندارند (توهم)
• سردرگمی
• مشکوک شدن
• مشتاق
• وحشت زده شدن از محیط یا افراد
• احساس غرق شدن

 

نحوه عملکرد LSD در بدن:

ال‌اس‌دی (LSD) یک ترکیب شیمیایی است که به طور عمده بر روی سیستم سروتونینی در مغز اثر می‌گذارد. این ماده با تأثیر بر برخی از گیرنده‌های سروتونینی (مانند گیرنده‌های ۵-HT2A) تعامل دارد و اثراتی در سطح سلول‌های عصبی ایجاد می‌کند. این تعامل موجب تغییراتی در فعالیت همزمان چند ناحیه از مغز می‌شود.

تأثیر اصلی ال‌اس‌دی بر روی سروتونین، کاهش فعالیت گیرنده‌های سروتونینی است که منجر به افزایش میزان سروتونین در مغز می‌شود. این افزایش سروتونین می‌تواند تأثیرات روانی و ادراکی زیادی از جمله تغییرات در حواس، احساسات و تجربیات شخصی را به همراه داشته باشد.

ال‌اس‌دی همچنین می‌تواند بر بخش‌های دیگری از مغز تأثیر بگذارد که مربوط به تصمیم‌گیری، اندیشه و ادراک هستند. این تأثیرات ممکن است منجر به تغییرات در حواس، تصویر سازی و ادراکی شود.

همچنین، ال‌اس‌دی ممکن است تأثیراتی بر روی سیستم عصبی مرکزی داشته باشد که به اثرات فیزیولوژیکی مانند تغییرات در فشار خون، دمای بدن و نیز تغییرات در سیستم عصبی مرکزی واکنش نشان دهد.

 

علائم مصرف LSD  بر بدن:

این به اندازه مصرف LSD توسط فرد بستگی دارد. در صورتی که فرد مقدار کمی از LSD مصرف کند، احتمالاً متوجه مصرف آن نمی‌شود.اشخاص ممکن است در زمان مصرف LSD خود ساکت‌تر از حد معمول باشند، زیرا تمرکز ذهنی در داخل آنها افزایش یافته است. برخی از افراد ممکن است هنگام مصرف ال‌اس‌دی مشکلاتی در صحبت کردن داشته باشند.

اگر افراد دوزهای بیشتری از LSD مصرف کنند، رفتار آنها ممکن است غیرقابل پیش‌بینی باشد. آنها ممکن است تمرکز خاصی روی مسائل، وضعیت‌های عاطفی، تجربیات پارانوئید یا حتی پرخاشگرانه داشته باشند.

اما به طور کلی علائم اولیه مصرف LSD به طور معمول، در حدود یک ساعت پس از مصرف ال‌اس‌دی، نشانه‌های اول آغاز می‌شوند. ابتدا علائم فیزیکی ظاهر می‌شوند و سپس در طول ۱۲ ساعت آینده، توهمات حسی و ذهنی شخص افزایش می‌یابد.

مصرف ال‌اس‌دی می‌تواند به شکل زیر تجربه شود:

1. تغییرات جسمی
2. تغییرات در بینایی و شنوایی
3. تأثیرات روانی
4.  تأثیربر خلق و خو
5. علائم فیزیکی مصرف ال‌اس‌دی
6. گشاد شدن مردمک چشم
7.  تعریق زیاد
8.  بی‌اشتهایی
9.  بی‌خوابی
10.  احساس خشکی دهان
11. لرزش بدن
12. افزایش فشار خون تشدید ضربان قلب و احساس گرما
13. یا کاهش دمای بدن و احساس سرما
14.  بی‌حسی
15.   تهوع و گاهی از دست دادن هوشیاری
16. ضعف عضلانی
17. اختلال در تعادل
18. واکنش‌های ناگهانی
19.  سرگیجه
20. عدم توانایی کنترل احساسات

 

LSD چقدر در بدن می‌ماند؟

مدت زمان ماندگاری اثرات و ماندگاری دارو در سیستم شما بستگی به میزان مصرف، اندازه و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کرده باشید دارد.

 

 LSD در تست اعتیاد تا کی قابل تشخیص خواهد بود؟

LSD معمولاً به مدت ۱ تا ۳ روز در نمونه ادرار خود را نشان می دهد.

مدت زمانی که می توان یک دارو را شناسایی کرد بستگی به مقدار مصرف شده و کیت تست مورد استفاده دارد. این فقط یک راهنمای کلی است.

 

اثرات LSD  بر سلامت روان:

اگر مشکلات سلامت روان دارید یا تاریخچه این مسائل در خانواده‌تان وجود دارد، استفاده از ال‌اس‌دی ممکن است این مشکلات را تشدید کند.

در صورتی که شما به ترس وحشت بیش از حد دچار باشید، تجربه سفر با LSD ممکن است ترسناک و گیج‌کننده باشد. این تجربه می‌تواند بدترین کابوس زندگی شما باشد.

استفاده از LSD ممکن است پیامدهای جدی و بلندمدت برای افرادی که مشکلات سابقه‌ای در حوزه سلامت روانی داشته‌اند، داشته باشد. همچنین، ممکن است عامل ایجاد مشکلات جدیدی در زمینه سلامت روانی باشد که پیش‌تر مورد توجه قرار نگرفته بوده‌اند.

فلش‌بک یا تغییرات بصری مداوم گاهی ممکن است رخ دهد و این موضوع معمولاً باعث ناراحتی شدید می‌شود. در برخی موارد، این تجربیات ممکن است به اختلال ادراک مداوم توهم‌زا (HPPD) منجر شود، هرچند کمی اطلاعات درباره دلایل دقیق این اختلال برای افرادی که به آن حساس هستند وجود دارد.

• توهم و هذیان‌گویی
• پارانوئید شدید
• عدم توانایی قضاوت
• پرحرفی یا کم حرفی بیش از حد
• اختلال در تفکر و استدلال انتزاعی
• اختلال در عملکرد شناختی مانند توجه، تمرکز و دقت
• از تاثیر LSD  بر روی روان است.

 

خطرات تداخل دارویی با LSD:

هر بار که داروها را مخلوط می کنید، خطرات جدیدی را متحمل می شوید. با این حال، ترکیب برخی از داروها با ال اس دی خطرناک تر از سایرمخدر ها است.

عوارض مصرف ال اس دی در بلند مدت:

این به اندازه مصرف LSD توسط فرد بستگی دارد. در صورتی که فرد مقدار کمی از LSD مصرف کند، احتمالاً متوجه مصرف آن نمی‌شود.

اشخاص ممکن است در زمان مصرف LSD خود ساکت‌تر از حد معمول باشند، زیرا تمرکز ذهنی در داخل آنها افزایش یافته است. برخی از افراد ممکن است هنگام مصرف ال‌اس‌دی مشکلاتی در صحبت کردن داشته باشند.

اگر افراد دوزهای بیشتری از LSD مصرف کنند، رفتار آنها ممکن است غیرقابل پیش‌بینی باشد. آنها ممکن است تمرکز خاصی روی مسائل، وضعیت‌های عاطفی، تجربیات پارانوئید یا حتی پرخاشگرانه داشته باشند.

 

اگر در زمینه اعتیاد به کمک نیاز دارید با متخصصان ما در کمپ همسفران راه رهایی تماس بگیرید.

 

 

تفاوت ها و شباهت های این روانگردان با سایر روان گردان ها:

هر روانگردانی دارای ویژگی‌ها و اثرات خاص خود است، اما برخی تفاوت‌ها و شباهت‌های مشترک بین LSD و سایر روانگردان‌ها وجود دارد:

تفاوت‌ها:

تجربه شناختی:

ال‌اس‌دی شاید تجربه‌های شناختی و ذهنی بسیار شدید و چشمگیری را ایجاد کند، اما تأثیرات آن نهایتاً به مدت زمان معینی محدود می‌شود. در مقایسه، برخی داروهای دیگر روان‌گردان می‌توانند تجربه‌های طولانی‌تر و پایدارتری را فراهم کنند.

نحوه عملکرد:

LSD بیشتر از طریق تأثیر بر سیستم سروتونینی کار می‌کند، در حالی که سایر مواد ممکن است به طور مختلف با مغز و عصب‌ها تعامل داشته باشند.

تجربه روانی:

ال‌اس‌دی ممکن است تجربیات فوق‌العاده و خارق‌العاده‌ای را فراهم کند که در برخی موارد می‌تواند احساس وصل شدن به جهان بیرونی را تقویت کند. این تجربه در بسیاری از مواد دیگر روان‌گردان به همین شدت مشاهده نمی‌شود.

شباهت‌ها:

تغییر در ادراک:
هر دو LSD و سایر مواد روان‌گردان ممکن است تغییرات در حواس و ادراک فرد را ایجاد کنند، از جمله تغییرات در دیدار و شنوایی.

تأثیر بر مزاج:
هر دو می‌توانند تأثیراتی بر روی مزاج و احساسات فرد داشته باشند و احساسات را تغییر دهند.

تجربه فیزیکی:
همچنین هر دو ممکن است تأثیرات فیزیکی مانند تعریق، تغییرات در فشار خون، گیجی و لرزش بدن را به همراه داشته باشند.

هرچند شباهت‌ها و تفاوت‌های این مواد وجود دارد، اما تأثیرات نهایی آنها بسته به دز، شرایط محیطی، و ویژگی‌های فرد مصرف‌کننده ممکن است متفاوت باشد.

 

سوال های متداول:

ایا ال اس دی صرفا اعتیاد آور است؟

دلابل علمی نشان داده است که LSD به طور فیزیولوژیکی به صورت مستقیم اعتیاد آور نیست. این ماده برای بسیاری از افراد عادت‌آوری ندارد، به این معنی که برای تجربه مجدد تأثیرات ال‌اس‌دی، نیاز به مصرف مکرر و مداوم ندارند.

اما، مصرف LSD می‌تواند تجربه‌های شخصی را به طور زیادی تغییر دهد و در برخی موارد ممکن است به‌عنوان یک الگوی مصرف ناپایدار و نامنظم در دسترسی به دنیای جدید و تجربه‌های متفاوت، رفتارهای خطرناک و مصرف مکرر مواد دیگر منجر شود. این مصرف‌های خطرناک و ناپایدار می‌توانند به تبع آن از نظر روانی و اجتماعی آسیب‌های قابل توجهی را برای فرد ایجاد کنند.

به عنوان یک روان‌گردان، تجربه‌های ال‌اس‌دی ممکن است به دلایل متنوعی ادامه یابد، اما اعتیاد فیزیکی مانند آنچه در مواد دیگری مثل الکل یا مواد مخدری همچون هروئین دیده می‌شود، به راحتی برای ال‌اس‌دی اعمال نمی‌شود. ولی در دسته اعتیاد های رفتاری قرار می‌گیرد.

آیا اعتیاد به ال اس دی قابل درمان است؟

 

ایا ممکن است مصرف این ماده باعث اسکیزوفرنی شود؟

تا کنون تحقیقات علمی نشان نداده که مصرف LSD به طور مستقیم باعث ایجاد اسکیزوفرنی یا اختلالات روانی از این دست شود. با این حال، برخی از افراد ممکن است تجربیات ناخواسته یا ناراحت کننده‌ای پس از مصرف LSD داشته باشند که ممکن است به طور موقت علائم شبیه به اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی را تجربه کنند.

افرادی که تحت تاثیر قرار می‌گیرند ممکن است تجربه‌های متنوعی داشته باشند، از جمله تصورات غیر واقعی، تجربه حسی متفاوت و یا احساس عدم تمایز میان واقعیت و تجربیات شخصی. این تجربیات ممکن است برای فرد آشنا به نظر برسند، اما به طور کلی بعد از مصرف LSD، این افکار و تجربیات به طور طبیعی به وضعیت عادی بازگردند.

با این حال، اگر فرد دارای شرایط قبلی مانند سابقه اختلالات روانی یا اسکیزوفرنی دارد، مصرف LSD  و یا ماریجوانا می‌تواند اثرات ناراحت‌کننده و تشدید کننده بر این شرایط داشته باشد. به همین دلیل، افرادی که در معرض خطر اختلالات روانی هستند، باید از مصرف LSD و دیگر مواد روان‌گردان خودداری کنند.