درمان های اعتیاد و جداسازی تعدادی از ژن ها

درمان های اعتیاد 

تحقیقات در حال ادامه دارد به منظور بررسی راه‌های شکستن چرخه اعتیاد. در این زمینه، تحقیقات ژنتیک به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین حوزه‌ها در مطالعه ماهیت اعتیاد در حال انجام است. تاکنون، این تحقیقات به دست‌آوردن اطلاعات فراوانی درباره اعتیاد در سطح ژنتیکی و فرآیندهای مغزی پرداخته است.

توانسته‌اند تعدادی از ژن‌ها، هورمون‌ها و مواد شیمیایی را در مغز جدا کنند که به طور مستقیم با انواع خاصی از اعتیاد ارتباط دارند. این جداسازی‌ها نقطه عطفی در شناخت جوانب ژنتیکی اعتیاد محسوب می‌شود.

شناخت این جنبه‌های اعتیاد، اساسی برای ایجاد مبناهای درمانی است که ممکن است منجر به تولید داروهایی بشود که به درمان اعتیادهای خاصی کمک کند. با این حال، تخصصیان ژنتیک تأکید دارند که پیدا کردن یک ژن واحد که موجب اعتیاد در افراد شود، شرط ضروری نیست.

کسب و کارت رو رایگان تبلیغ کن !

کسب و کارت رو آگهی کن

استعداد ژنتیکی به احتمال زیاد به دلیل ترکیبی از ژن ها با هم کار می کند.

جالب اینجاست که تحقیقات نشان داده است که ژن ها نیز در کمتر مستعد شدن افراد به اعتیاد نقش دارند.

برخی افراد به جای نداشتن ژن‌هایی که احتمال اعتیادشان به یک ماده را افزایش می‌دهد. در واقع ژن‌هایی دارند که می‌تواند آنها را از معتاد شدن باز دارد.

در حال حاضر برخی از داروها در حال استفاده هستند که می توانند اعتیاد را درمان کرده یا علائم را کاهش دهند. سال‌هاست که از متادون برای درمان اعتیاد به هروئین استفاده می‌شود.

این دارو بر گیرنده های مواد افیونی تأثیر می گذارد و می تواند علائم فیزیکی و روانی ترک را کاهش دهد. داروی دیگری که برای درمان اعتیاد به هروئین امیدوارکننده است. LAAM (لووآلفا استیل متادول)، به عنوان یک آنتاگونیست مواد افیونی عمل می‌کند و گیرنده‌های مواد افیونی در مغز را از تحریک محافظت می‌کند و در نتیجه تأثیر هروئین بر مصرف‌کننده را کاهش می‌دهد.

یکی دیگر از داروهای تجویزی، نالمفن، نشان داده شده است که اعتیاد به قمار را مهار می کند. همچنین در حال آزمایش است تا ببیند آیا می تواند اعتیاد به الکل را درمان کند یا خیر، اما نتایج ضعیف تری نسبت به درمان اعتیاد به قمار نشان داده است.

رایج ترین داروهایی که برای درمان اعتیاد استفاده می شود، داروهای ضد افسردگی هستند. این داروها احساسات ناامیدی را که می تواند ناشی از وابستگی روانی باشد، برطرف می کند.

آنها همچنین می توانند به درمان هر بیماری از قبل موجود. مانند افسردگی، که ممکن است در وهله اول منجر به اعتیاد شده کمک کنند.

این نمونه خوبی از رویکرد جامعی است. که علم در حال حاضر برای درمان اعتیاد در پیش گرفته است.

این رویکرد کل‌نگر نیاز به پرداختن به بیماری مغزی اعتیاد، بلکه عوامل داخلی (مانند ژنتیک).  عوامل خطر خارجی که منجر به اعتیاد می‌شوند و باعث ایجاد آن می‌شوند را شناسایی می‌کند.

اعتیاد یک بیماری مزمن چندوجهی است و برای بازگرداندن زندگی فرد معتاد به حالت عادی نیاز به درمان چند وجهی است.

برای اطلاعات بیشتر در مورد اعتیاد و موضوعات مرتبط، لینک های صفحه بعد را بررسی کنید