تریاک یک نوع ماده مخدر بسیار اعتیادآور است که از لاتکس خشک شده‌ای به دست می‌آید که از غلاف بذر خشخاش (Papaver somniferum) استخراج می‌شود. تریاک، نوعی از مواد افیونی است که از هسته دانه گل خشخاش و شیره‌ی نارس آن تهیه می‌شود.
این گل، حاوی مورفین، کدئین و تبائین است که به عنوان ترکیبات اصلی مواد افیونی به‌کار می‌روند. این ماده که درعلم پزشکی بسیار کاربردی است و در تهیه‌ی بسیاری از دارو‌ها مورد استفاده دارد اما به دلیل درسترسی آسان آن بیشتر در زمینه اعتیاد و سو مصرف مواد مورد استفاده مردم قرار می‌گیرد.
فهرست
مشتقات دیگر تریاک
- هروئین که از آلکالوئید مورفیندر تریاک به دست می‌آید.
- فنتانیل
- متادون
- اکسی‌کدون
- هیدروکودون
می‌باشند که بعضاً مصنوعی یا نیمه مصنوعی تولید می‌شوند.
افغانستان به عنوان پایتخت جهانی کشت تریاک شناخته می‌شود که حدود سه چهارم عرضه هروئین جهان را به دنبال دارد. و به دلیل همجواری ایران با افغانستان و دسترسی آسان و هزینه‌ی پایین به این ماده مخدر، به نظر می‌رسد که استفاده از تریاک در کشور در حال افزایش است. این مواد به طور گسترده توسط افراد جوان و مسن مصرف می‌شوند.والبته قابل ذکر است که مصرف تریاک در کشور ما به دلیل همین نزدیکی سابقه طولانی دارد.
تاریخچه تریاک:
سفری در گذشته‌ی این ماده معجزه‌آسا
تاریخچه تریاک به دوران حدود ۳۴۰۰ سال قبل از میلاد بازمی‌گردد، زمانی که اولین آثار کشت و استفاده از این گیاه فوق‌العاده ویژه آشکار شد.
یونانیان و رومیان باستان از تریاک به عنوان یک مسکن قوی بهره می‌بردند. این گیاه که در آسیای جنوب‌شرقی رشد می‌کرد، توسط سومری‌ها به نام “گیاه شادی” یا “هول گیل” شناخته می‌شد.
آشوری‌ها و مصری‌ها نیز تریاک را کشت و در طول جاده ابریشم، مسیرهای مسافرتی بین اروپا و چین، جا به جا می‌شد، جایی که در دهه ۱۸۰۰ شاهد جنگ‌های تریاک بودیم.
این ماده در سرتاسر جهان، به ویژه در آسیای جنوب‌شرقی، چین و اروپا، یافت می‌شد.ومهاجران چینی که به دلیل راه‌آهن و کارهای طلا به آمریکا آمده بودند، اغلب تریاک را به دلیل اثرات مسکن و تسکین‌دهنده‌اش با خود می‌بردند.
اما با پیدایش اثرات جانبی و اعتیادآور، مصرف آن به مرور زمان به دلیل محدودیت‌های قانونی کاهش یافت.
تریاک یا گل خشخاش:
تریاک، نوعی از مواد افیونی است که از هسته دانه گل خشخاش و شیره‌ی نارس آن تهیه می‌شود فرآیند تولید تریاک به این صورت است که غلاف بذر خشخاش با باز کردن شکاف نرسیده خود، شیره‌ای تولید می‌کند که بر روی سطح غلاف خشک می‌شود. این لاتکس زردرنگ طعم تلخی دارد و حاوی مقادیر مختلفی از آلکالوئیدها نظیر مورفین، کدئین، تباین وپاپاورین است.
بعد از پالایش، تریاک عموماً برای تسکین درد یا به عنوان ماده‌ای مخدر برای تفریح مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گیاه خشخاش، معروف به «Papaver somniferum»، یک نوع گیاه علفی گل‌دار است که اصلی‌ترین منبع تریاک محسوب می‌شود.گلبرگ‌های این گیاه با رنگ‌های مختلف از قرمز و سفید تا ارغوانی و برگ‌های نقره‌ای هستند.
تریاک در واقع نام فارسی‌شده‌ای است از عربی “تریاق” که به انگلیسی به “اوپیوم” معادلی دارد و در رده‌ی مواد اعتیادآور افیونی قرار دارد. در گذشته، از این ماده به‌طور گسترده برای درمان مسمومیت و مارگزیدگی استفاده می‌شد و معنای واژه “تریاک” به طور مستقیم به “پادزهر” یا “ضدسم” اشاره دارد.
از سال‌های گذشته، تریاک به دلیل خواص درمانی و موادی همچون مورفین، در عملیات جراحی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
روش های مصرف تریاک
تدخین مواد مخدر تریاک:
کشیدن تریاک به وسیله وافور و یا با وسایلی مثل سیخ و سنجاق، قلیان و قل قلی (وسیله ای شبیه قلیان که به صورت دست ساز و با استفاده از یک بطری و مقداری شیلنگ پلاستیکی ساخته می‌شود) را تدخین می گویند
خوردن تریاک:
به صورت قرص‌های تریاک یا به وسیله حل کردن در آب یا چای و نوشیدن آن مصرف می‌شود.
تزریق تریاک:
در این روش، تریاک را با آب حل کرده و در یک قاشق فلزی می‌ریزند و آن را کمی حرارت می‌دهند، با سرنگ می‌کشند و داخل رگ تزریق می‌کنند.
اگر به دنبال بهترین کمپ ترک اعتیاد در شرق تهران هستی کلیک کن.
علائم مصرف تریاک بر جسم
کاهش انگیزه‌ها و علایق، به‌همراه عدم تعادل بدنی
وضعیت‌های ریوی، کلیوی و کبدی آسیب می‌بینند
کاهش حرکت روده‌ها و مشکلات مزمن یبوست
سوء تغذیه، از دست دادن اشتها و وزن
تغییرات نامنظم در دوره‌های قاعدگی زنان
کاهش قوت جنسی
تغییرات در پوست از جمله تیرگی لب‌ها، خارش و تیره شدن رنگ پوست
نقص در سطح سلامت به دلیل فراموشی از نگهداری و بهداشت فردی
تغییر در الگوی خواب و اختلال در شبانگاهی و بیداری، باعث بی‌خوابی شبانه و خوابیدن زیاد در روز می‌شود ضعیف شدن سیستم ایمنی و برابری با بیماری‌ها و احتمال ابتلا به عفونت‌های ویروسی مانند ایدز، هپاتیت و عفونت‌های پوستی
ریسک ایست قلبی و مرگ ناشی از مصرف زیاد (اوردوز
علائم روحی
نوسانات خلقی
افسردگی
اضطراب
احساس سرخوشی برای چند ساعت
بی‌حوصلگی
مدت زمان لازم برای منفی شدن تست اعتیاد به تریاک
مدت زمانی که مواد مخدر در بدن باقی می‌مانند، بسیار متفاوت است. و به عوامل مختلفی از میزان دوز مصرفی یا مدت زمان مصرف فرد بستگی دارد.مثلا برخی مواد مخدر ممکن است برای چند روز یا حتی ماه‌ها در سیستم بدن باقی بمانند.
تریاک به طور معمول ۸ ساعت در خون و تا ۳ روز در ادرار و بیش از ۹۰ روز در تست مو قابل تشخیص و ماندگار است.
اعتیاد به تریاک با چه تست هایی مشخص می‌شود؟
- آزمایش خون
- آزمایش بزاق
- آزمایش تعریق
- آزمایش مو
- آزمایش ادرار
معمول‌ترین روش انجام آزمایش اعتیاد «آزمایش ادرار» است. از آنجایی که نمونه خون و بزاق تنها چند ساعت پس از مصرف مواد می‌توانند، اعتیاد را تشخیص دهند، لذا نتایج آن چندان برای اطمینان از اعتیاد شخص قابل اعتماد نیست.
آزمون ادرار:
معمولاً با استفاده از تست‌های نواری یا کارماتوگرافی انجام می‌شود. هرچند تست نواری می‌تواند به‌صورت کیت تشخیص اعتیاد در خانه مورد استفاده قرار گیرد، اما دقت بیشتری را تست کارماتوگرافی دارد، زیرا مواد مخدر در ادرار دقیق‌تر تجزیه و تحلیل می‌شوند.
تست اعتیاد مو :
این آزمون مصرف مخدر را تا ۶ ماه گذشته نشان می‌دهد. با این حال، هزینه بالا و دسترسی محدود این آزمون، باعث می‌شود که روش گسترده‌تری نباشد. در این آزمون با بررسی ۸۰ تا ۱۲۰ رشته مو، نوع و میزان مصرف مخدر مشخص می‌شود.
دقت و حساسیت کیت‌های اعتیاد چقدر است؟
کیت‌های تشخیصی اعتیاد دارای دقت و حساسیت بسیار بالایی هستند، با دقتی بیشتر از ۹۸ درصد. به زبان ساده، از هر ۱۰۰۰ نفری که از این کیت‌ها استفاده می‌کنند، تنها ۵ یا ۶ نفر نتایج نادرست دریافت می‌کنند. اما آزمایش خون دقت بالاتری به اندازه ۹۹٫۹ درصد دارد و در رده‌ی بعدی قرار می‌گیرد. آزمایش ادرار نیز به عنوان یک روش قابل اعتماد برای تشخیص اعتیاد شناخته می‌شود.
راه های منفی شدن تست اعتیاد تریاک:
یکی از سوالات برای افرادی که قصد آزمایشاتی همچون آزمایش ازدواج یا استخدام را دارند این است که چطور تست اعتیاد را منفی کنیم.
ما درکمپ ترک اعتیاد همسفران راه رهایی پیشنهاد می‌کنیم که بهترین راهکار ترک اعتیاد به روش اصولی است. که به روش سم زدایی انجام می‌شود تا بدن کاملا از وجود مواد سمی ماده مخدر پاک شود .
انواع ترک اعتیاد:
- ترک ناگهانی
- ترک تدریجی
خطرات ترک ناگهانی تریاک:
ترک اعتیاد به تریاک، به خصوص در صورت انجام آن به طور ناگهانی و بدون راهنمایی و پشتیبانی پزشکی، می‌تواند خطرناک باشد. قطع اعتیاد به تریاک ممکن است با عوارض جسمانی و روانی جدی همراه باشد که به طور کلی شامل علائم تنش، اضطراب، افسردگی شدید، مشکلات خواب، افت توجه و تمرکز، تغییرات شدید در شهوت و خلقی، درد و ناراحتی بدنی می‌شود.
علاوه بر این، قطع ناگهانی مصرف تریاک ممکن است به علت تغییرات در سطح شیمیایی مغز، مشکلات قلبی، تنفسی و گاهی حتی به شوک و مشکلات جدی بیماری‌ای منجر شود. در برخی از موارد، این فرآیند ممکن است به عنوان “انسداد خطرناک” شناخته شود که باعث مشکلات تنفسی و ناتوانی تنفسی می‌شود و در شرایط حاد می‌تواند منجر به مرگ شود.
بهترین راه برای ترک اعتیاد به تریاک، مشاوره پزشکی و استفاده از برنامه‌های تحت نظر پزشکان و متخصصان اعتیاد است.
ترک تریاک به روش تدریجی:
یکی از ایمن‌ترین و مهم‌ترین روش‌های ترک مخدر تریاک، روش ترک تدریجی است. در این روش فرد حتماً تحت‌نظر پزشک و متخصص روند سم‌زدایی را آغاز می‌کند. با الگوی ترکی که پزشک و روان‌پزشک به فرد می‌دهند، به‌مرور زمان مصرف ماده مخدر کم می‌شود. در نهایت با برنامه‌ریزی انجام شده مصرف مواد مخدر کامل قطع شده و دوره‌های روان‌درمانی برای جلوگیری از بازگشت به مصرف یا درمان عوارض جانبی آغاز می‌شود.
مراحل ترک اعتیاد به تریاک در کمپ به چه شکل است؟
در کمپ همسفران راه رهایی، سم زدایی از تریاک به وسیله‌ی فرایندهای متعددی انجام می‌شود. این فرایندها بسته به شرایط فرد و نوع و میزان مصرف مخدر، متفاوت می‌شوند. اما به طور کلی، فرایندهای سم زدایی شامل آزمایش‌های اولیه ، مراقبت‌های پزشکی، درمان‌های دارویی، و همچنین برنامه‌های روان‌شناختی و اجتماعی است.
سم‌زدایی ممکن است با استفاده از داروهای خاص صورت بگیرد تا فرد از وابستگی به مواد مخدر کم‌کند و علائم سختی که از قطع تریاک بروز می‌کند را کاهش دهد. همچنین، می‌توانند روش‌های ترکیبی از درمان‌های دارویی و مشاوره‌های روان‌شناختی به کار برده شود تا افراد بهبود یابند و برای ادامه زندگی بدون وابستگی به مواد مخدر آماده شوند.
علاوه بر این، معمولاً برنامه‌های گسترده‌ای برای تقویت روابط اجتماعی، افزایش آگاهی در مورد اعتیاد و تأثیرات آن، مدیریت استرس، و بهبود روحیه و سلامت روانی ارائه می‌دهند تا افراد، بدون وابستگی به مواد مخدر، به جامعه بازگردند.
