حمله پنیک و اضطرابی چه فرقی دارند؟

گاهی ممکن است که حمله اضطرابی» و «حمله پنیک» را به جای یکدیگر اشتباه بگیرید

این کاملا قابل درک است، زیرا آنها  علائم مشترکی دارند . با این حال، متخصصان بهداشت رفتاری از این اصطلاحات برای علائم و اختلالات خاص استفاده می کنند و ویژگی های متفاوتی دارند.

 

 

 

 

شباهت‌ها وتفاوت‌ها:

این مقاله حملات پنیک در مقابل حملات اضطراب را مورد بحث قرار می دهد – شباهت‌ها، تفاوت‌ها، تعاریف، علائم و درمان آنها.

 

فرق حمله پنیک و اضطرابی چیست؟

اضطراب و پنیک دو احساس متفاوت هستند که ممکن است در زندگی هر فردی تجربه شوند. اما آیا می دانید که چه تفاوتی بین حمله اضطرابی و حمله پنیک وجود دارد؟ در این مقاله قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم.

 

حمله اضطرابی چیست؟

حمله اضطرابی زمانی رخ می دهد که فرد با یک عامل استرس زا یا تهدید کننده روبرو شود و احساس نگرانی، بی قراری، عدم توانایی در تمرکز، تپش قلب، تنگی نفس، درد قفسه سینه، حالت تهوع و لرزش کند. این علائم معمولاً به مدت چند دقیقه تا چند ساعت ادامه دارند و با رفع عامل استرس زا کاهش می یابند. حمله اضطرابی معمولاً به چیزی مربوط است که فرد آن را به عنوان خطرناک یا نامطلوب در نظر می گیرد و باعث می شود که پاسخ جنگ یا گریز بدن فعال شود.

از آنجا که  اضطراب بخشی از پاسخ‌های احساسی و محافظتی است که به بدن انسان وارد می‌شود. زمانی که طولانی مدت، بیش از حد و مخل زندگی روزمره باشد مشکل ساز می شود در این صورت، به آن اختلال اضطرابی می گویند . اگرچه علائم اضطراب شدید می تواند مانند یک حمله احساس شود، “حمله اضطراب” یک تشخیص شناخته شده نیست.

 

 

 

 

حمله پنیک چیست؟

حمله پنیک زمانی رخ می دهد که فرد بدون هیچ عامل استرس زا یا تهدید کننده خاص، ناگهان احساس ترس شدید، وحشت، احساس از دست دادن کنترل، ترس از مرگ، سرگیجه، حالت تهوع، درد قفسه سینه، مسخ شخصیت و توهمات ذهنی کند. این علائم معمولاً به مدت ۵ تا ۲۰ دقیقه طول می کشند و بعضاً بلافاصله بعد از پایان حمله از بین می روند. حمله پنیک همیشه با عامل استرس زا در ارتباط نبوده و به صورت غیر منتظره ظاهر می شود. حملات پنیک باعث می شود که پاسخ خود مختار جنگ یدا گریر بدن به شکل نامتعادل فعال شود.

 

تفاوت های بالینی

متخصصانی که به درمان بیماری‌های روانی می‌پردازند، تشخیص را بر اساس معیارهای موجود در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی که به DSM-5     معروف است،  قرار می‌دهند . اگرچه حملات اضطراب و پنیک ممکن است شبیه به هم باشند، تفاوت های ذکر شده در DSM به شناسایی و تشخیص آنها کمک می کند. تعاریف و معیارهای تشخیصی در DSM-5 یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی را برای تشخیص و طبقه بندی وضعیت شما را راهنمایی می کند.

تفاوت بین هراس و اضطراب به بهترین وجه از نظر شدت علائم و مدت زمان بروز علائم اصلی توصیف می شود. حملات پنیک معمولاً در حدود ۱۰ دقیقه به اوج خود می رسد در حالی که اضطراب می تواند ماه ها طول بکشد.

علائم حمله اضطرابی:

• به تدریج می سازد
• می تواند ماه ها دوام بیاورد
• بی قراری
• خستگی
• تنش عضلانی
• تحریک پذیری

 

حملات پنیک عمدتاً با وضعیتی به نام  اختلال پنیک مرتبط است ، اگرچه ممکن است با سایر اختلالات روانپزشکی نیز رخ دهد. همچنین در صورت عدم وجود اختلال ممکن است دچار حمله پنیک شوید

 

تفاوت علائم حمله پنیک با اضطراب :

احساس جدایی از دنیا (محقق نشدن)

انفصال از خود ( مسخ شخصیت )

ترس از مردن یا از دست دادن کنترل

از سوی دیگر، اصطلاح ” حمله اضطراب ” در DSM-5 تعریف نشده است. در عوض، “اضطراب” برای توصیف یک ویژگی اصلی چندین بیماری که تحت عناوین  اختلالات اضطرابی ، اختلالات وسواسی-اجباری، و اختلالات مربوط به تروما و عوامل استرس زا شناسایی شده اند، استفاده می شود.

اضطراب از حمله پنیک متمایز است زیرا شامل علائمی مانند دلهره و نگرانی است، اما بدون ترس شدید و احساس جدایی که در طول حمله پنیک رخ می دهد.

 

 

علائم حمله پنیک:

حمله پنیک یک احساس شدید و ناگهانی ترس، وحشت یا ناراحتی است که با چندین علامت روحی و جسمی دیگر همراه است. علائم حملات پنیک  اغلب آنقدر شدید هستند که باعث اختلال شدید می شوند.  طبق DSM-5، حمله پنیک با چهار یا بیشتر از علائم زیر مشخص می شود.

 

علائم ذهنی حمله پنیک:

• احساس غیر واقعی بودن (واقعیت ناپذیری)
• احساس جدایی از خود ( مسخ شخصیت )
• ترس از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن
• ترس از مردن

 

علائم فیزیکی حمله پنیک:

• درد قفسه سینه
• لرز
• تعرق مفرط
• احساس خفگی
• احساس سرگیجه، بی ثباتی، سبکی سر، یا غش
• تپش قلب، یا تند شدن ضربان قلب
• گرگرفتگی
• حالت تهوع یا ناراحتی شکمی
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن (پارستزی)
• لرزیدن یا لرزش
• احساس تنگی نفس ، مشکل در تنفس

 

حملات پنیک معمولاً بدون یک محرک آشکار و فوری رخ می دهد. با این حال، در برخی موارد، آنها “منتظر” هستند زیرا ترس ناشی از یک عامل استرس زا شناخته شده، مانند فوبیا است.

علائم حمله پنیک در عرض ۱۰ دقیقه به اوج خود می رسد و سپس فروکش می کند. با این حال، برخی از حملات ممکن است بیشتر طول بکشند یا ممکن است پشت سر هم رخ دهند، که تعیین زمان پایان یک حمله و شروع حمله دیگر را دشوار می کند. پس از یک حمله، احساس استرس، نگرانی، نامطلوب بودن، یا در طول روز غیرعادی نیست.

 

 

 

حمله اضطرابی

در مقابل، اضطراب به طور کلی در طی یک دوره زمانی تشدید می‌شود و با نگرانی بیش از حد در مورد برخی از خطرات احتمالی – خواه واقعی یا درک شده – ارتباط زیادی دارد.  اگر مقدار استرس به حدی برسد که طاقت فرسا شود، ممکن است مانند یک «حمله» احساس شود. علائم اضطراب ممکن است شامل موارد زیر باشد.

 

علائم ذهنی حمله اضطرابی:

• مشکل در تمرکز
• تحریک پذیری
• بی قراری

علائم فیزیکی حمله اضطرابی:

• خواب آشفته
• سرگیجه
• خستگی
• افزایش ضربان قلب
• افزایش واکنش مبهوت کننده
• تنش عضلانی

در حالی که برخی از علائم اضطراب مشابه علائم مرتبط با حملات پنیک هستند، اما عموماً شدت کمتری دارند. برخلاف حمله پنیک، علائم اضطراب ممکن است پایدار و بسیار طولانی مدت باشد – روزها، هفته ها یا حتی ماه ها.

 

 

تشخیص:

اضطراب یکی از شایع ترین شرایط سلامت روان است که هر ساله حدود ۱۹.۱٪ از بزرگسالان ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد.  در حالی که اضطراب می تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی فرد داشته باشد، تنها حدود ۲۰ درصد از افرادی که علائم را تجربه می کنند به دنبال درمان هستند.

درمان‌های مؤثری در دسترس هستند که می‌توانند نتایج و رفاه را بهبود بخشند، بنابراین اگر علائم اضطراب یا حملات پنیک را دارید، مهم است که با پزشک صحبت کنید. از آنجایی که زنان دو برابر مردان احتمال دارد علائم اضطراب را تجربه کنند، ابتکار خدمات پیشگیرانه زنان اکنون غربالگری اضطراب را برای همه زنان بالای ۱۳ سال توصیه می کند .

در طول یک ارزیابی، پزشک یک تاریخچه پزشکی، یک معاینه فیزیکی می گیرد و ممکن است آزمایش های آزمایشگاهی را برای کمک به رد هر گونه بیماری پزشکی که ممکن است در علائم شما نقش داشته باشد، انجام دهد. 

یک پزشک یا متخصص سلامت روان نیز سوالاتی در مورد علائم شما از جمله شدت، مدت و تأثیر آنها بر عملکرد طبیعی روزانه شما می پرسد. بر اساس ارزیابی شما، آنها ممکن است بر اساس معیارهای موجود در DSM-5 تشخیص دهند.

 

در نتیجه:

اضطراب یک بیماری روانی بسیار رایج است که سالانه میلیون ها آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد. پزشکان اغلب از ابزارهای غربالگری برای بررسی علائم اضطراب استفاده می کنند. تشخیص اضطراب یا حملات پنیک شامل ارزیابی علائم فرد از نظر تأثیر، مدت و شدت آنها است.

درمان هراس و اضطراب

چه با هراس، اضطراب مداوم یا هر دو دست و پنجه نرم کنید، درمان های موثری در دسترس هستند. برخی از رایج ترین گزینه های درمانی شامل درمان، داروهای تجویزی و استراتژی های خودیاری هستند. ۱ ممکن است تصمیم بگیرید یکی یا ترکیبی از این روش ها را امتحان کنید.

روان درمانی می تواند به شما کمک کند تا علائم خود را بهتر درک کنید، راه هایی برای مدیریت آنها ایجاد کنید، دردهای گذشته را حل کنید، مسیر خود را برای آینده تعیین کنید، و چشم انداز روشن تری به دست آورید که به چشم انداز امیدوارتر اجازه می دهد.

 

داروها می توانند به شما در کاهش علائم کمک کنند. آنها ممکن است فقط برای مدت کوتاهی برای کنترل علائم مورد نیاز باشند در حالی که شما روی سایر استراتژی های بلند مدت کار می کنید.

تکنیک‌های خودیاری مانند تمرین‌های تنفسی و آرام‌سازی پیشرونده عضلانی نیز می‌توانند برای مدیریت علائم با سرعت خود مفید باشند.

 

 

پیشنهاد کمپ همسفران راه رهایی:

از انجایی که اعتیاد ممکن است ریشه عمیقی در بیماری های سلامت روان  داشته باشد بهتر است این مسئله را جدی بگیرید.
اضطراب و حملات پنیک به طور بالقوه می توانند زندگی روزمره شما را مختل کنند. چه شما یا یک دوست یا یکی از عزیزان آنها را تجربه کنید، بدانید که کمک در دسترس است. صحبت با پزشک در مورد علائم خود اولین قدم برای یافتن تسکین است.

 

 

مقالات پیشنهادی:

اضطراب و انواع آن